Πολιτικοί της δραχμής —
Του Aλεξη Παπαχελα
Μήπως βλέπετε εσείς κανέναν Ελευθέριο Βενιζέλο ή κανέναν Κωνσταντίνο Καραμανλή κάπου και μου διαφεύγει εμένα; Μήπως έχετε δει κανέναν πολιτικό ηγέτη, ο οποίος λέει την αλήθεια στον λαό και μετά αφού κάνει τη δουλειά που πρέπει να γίνει, εξηγείται καθαρά και τίμια και με τους εταίρους μας; Οχι βέβαια. Οι πολιτικοί μας ηγέτες κάνουν το ανάποδο. Νομίζουν ότι κοροϊδεύουν τον λαό ρίχνοντας συνεχώς την ευθύνη σε κάποιον άλλον, στην τρόικα ή στην κ. Μέρκελ, για αποφάσεις που ξέρουν ότι θα έπρεπε να πάρουν ακόμη και αν δεν χρωστούσαμε δεκάρα σε κανέναν. Δεν αντιλαμβάνονται πόσο αστείοι μοιάζουν όταν πουλάνε «μαγκιά» σε ένα λαό που ξέρει τελικά τι του γίνεται και που μέσα του παλεύει συνεχώς το πάθος της πληγωμένης υπερηφάνειας με την ανάγκη εθνικής και προσωπικής επιβίωσης; Δεν καταλαβαίνουν πόσο γυμνοί, ερασιτέχνες και αναξιόπιστοι φαίνονται σε εκείνους οι οποίοι, καλώς ή κακώς, σχεδιάζουν να μας εμπιστευθούν και να μας δανείσουν;
Μπα δεν νομίζω ότι καταλαβαίνουν τίποτα από όλα αυτά. Γι’ αυτό έχουμε γίνει «ρόμπα» ως χώρα στην Ευρώπη και παγκοσμίως. Και γι’ αυτό ο κόσμος στην απελπισία του στρέφεται στην Αριστερά και στην αποχή.
Οι έξω δεν εμπιστεύονται τους πολιτικούς μας, αλλά ούτε και οι μέσα... Οι έξω λένε «καλά σε αυτούς θα δώσουμε τα λεφτά;» Και οι μέσα φωνάζουν «ωραία, να κάνουμε θυσίες και μετά; Μπορούμε να εμπιστευθούμε αυτούς τους πολιτικούς ότι θα μας περάσουν απέναντι;».
Κάθε ώρα που περνάει οι πολιτικοί μας κάνουν δυστυχώς ό,τι μπορούν για να υπονομεύσουν το πολιτικό σύστημα. Δεν αντέχονται όταν τσακώνονται στα ηλίθια τηλεπαράθυρα ούτε όταν παίρνουν το θλιμμένο ύφος για να δείξουν ότι πονάνε για τα μέτρα που θα ψηφίσουν. Υπονομεύουν με κάθε τρόπο τη «λύση Παπαδήμου», γιατί τους φαίνεται αδιανόητο να παραδώσουν την εξουσία σε κάποιον που δεν ανήκει στην κάστα τους.
Για να σωθεί αυτή η χώρα χρειάζονται δύο βασικά πράγματα: πολιτικοί με ανάστημα που θα λένε αλήθειες, όσο και αν πονάνε, και μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας και ανόρθωσης.
Προς το παρόν έχουμε πολιτικούς της... δραχμής που θέλουν να μας κρατήσουν στο ευρώ και μια κυβέρνηση που έχει γίνει αντικείμενο συστηματικής υπονόμευσης από τα κόμματα που τη στηρίζουν.
Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Αναρτήθηκε από: ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ, στις , Σχόλια για το άρθρο
Αρχείο
- Ιανουάριος 2014
- Δεκέμβριος 2013
- Νοέμβριος 2013
-
Οκτώβριος 2013
- Περίοδος μέγιστης παρακμής
- Από την Αθήνα του 1998 στην Πόλη του 2013
- Επιχειρηματικότητα με κανόνες
- Μια κανονική χώρα σε έναν κανονικό κόσμο
- Μια κανονική χώρα σε έναν κανονικό κόσμο
- Αν δεν υπάρξουν γενναίες υπερβάσεις...
- Λογική και απελπισία
- Το πρόβλημα του κ. Τσίπρα
- Η στιγμή της αλήθειας
- Ενώπιον των προβλημάτων
- Σεπτέμβριος 2013
- Αύγουστος 2013
- Ιούλιος 2013
-
Ιούνιος 2013
- Ο εφιάλτης της Γηραιάς Ηπείρου
- Ο κ. Σαμαράς και οι κομάντος
- Το Αφγανιστάν και η τρόικα
- Ο παράγων του πολιτικού ρίσκου
- Πολιτικοί παραγωγής έργου
- Οπως χιλιάδες οικογενειάρχες
- Το «ελληνικό ρίσκο»
- Προσοχή στις «φούσκες»
- Οι ανιστόρητοι
- Οι δυσάρεστοι και οι «πλαστικοί» πολιτικοί
- Η μέθη του κ. Ερντογάν
- Ο εθνικός στόχος και το τζακπότ
- Μάιος 2013
- Νοέμβριος 2012
- Οκτώβριος 2012
- Απρίλιος 2012
- Μάρτιος 2012
- Φεβρουάριος 2012
- Νοέμβριος 2011
- Οκτώβριος 2011
- Αύγουστος 2011
- Μάιος 2011
- Μάρτιος 2011
- Φεβρουάριος 2011
- Ιανουάριος 2011
- Δεκέμβριος 2010
Σχόλιο